3 września w Jastrzębiu-Zdroju odbyły się obchody 42. rocznicy podpisania Porozumienia Jastrzębskiego. Porozumienie przewidywało zniesienie czterobrygadowego systemu pracy w górnictwie, wprowadzenie wolnych sobót i niedziel oraz wpisanie pylicy płuc do wykazu chorób zawodowych. Ponadto władze zobowiązywały się do przedstawienia Sejmowi projektu obniżenia górniczego wieku emerytalnego. Dokument był jednym z czterech "porozumień sierpniowych", które umożliwiły powołanie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność" - pierwszej po II wojnie światowej w Europie Środkowej niezależnej od władzy organizacji mającej na celu przede wszystkim obronę praw pracowniczych.

Przewodniczący Krajowego Sekretariatu Górnictwa i Energetyki (KSGiE) NSZZ "Solidarność" Jarosław Grzesik zwrócił się do premiera Mateusza Morawieckiego z pisemnym wnioskiem o pilne przedstawienie analizy skutków społecznych i gospodarczych wdrożenia zapisów pakietu "Fit for 55" (przewidującego zmniejszenie emisji dwutlenku węgla przez kraje członkowskie Unii Europejskiej o 55 procent do roku 2030 względem poziomu z roku 1990).

Dzięki porozumieniu płacowemu zawartemu 15 lipca przez organizacje związkowe z Polskiej Grupy Górniczej SA (PGG) i Zarząd Spółki do 29 lipca pracownicy PGG otrzymają jednorazową kwotę rekompensującą skutki inflacji. Negocjacje dotyczące "wyrównania inflacyjnego" za trzeci kwartał 2022 roku zostaną przeprowadzone do 30 września, a za czwarty kwartał - do 30 listopada 2022 r. Związkowcy wywalczyli też podniesienie wartości posiłku profilaktycznego. Po podpisaniu porozumienia trwająca od 11 lipca okupacja siedziby PGG została zakończona.

Przedstawiciele górniczych central związkowych reprezentujących pracowników Polskiej Grupy Górniczej SA (PGG) ustalili, że jeśli do najbliższej niedzieli rząd nie przedstawi im propozycji porozumienia, 19 lipca (wtorek) prowadzona akcja protestacyjna zostanie rozszerzona o kolejne elementy. Obecnie górnicy okupują siedzibę PGG i żądają rozmów na temat inwestycji w nowe złoża, zatrudnienia nowych pracowników w związku z pojawiającymi się naciskami na zwiększenie eksploatacji węgla, uporządkowania sytuacji w obszarze rażąco niskich cen węgla dla energetyki zawodowej (co pogrąża finansowo Polską Grupę Górniczą) oraz podwyżek wynagrodzeń w obliczu najwyższej od ponad 20 lat inflacji.

Sygnatariusze podpisanej 28 maja 2021 roku umowy społecznej otwarcie krytykują rząd za to, że nie realizuje uzgodnionych w niej zapisów. - Dokument ten ma kluczowe znaczenie dla polskiego sektora wydobywczego, energetycznego oraz przyszłości Śląska i poziomu życia jego mieszkańców. Podpisując Umowę, byliśmy przekonani, że strona rządowa podziela to przekonanie i dostrzega skalę wyzwań stojących przed naszą branżą i naszym regionem. Z tym większym oburzeniem stwierdzamy, że choć od podpisania Umowy minął już ponad rok, nie jest ona realizowana praktycznie w żadnym aspekcie - napisali przedstawiciele związków zawodowych, zwracając się bezpośrednio do premiera Mateusza Morawieckiego.

Od godzin porannych przedstawiciele związków zawodowych zrzeszających pracowników Polskiej Grupy Górniczej SA (PGG) okupują siedzibę Spółki, domagając się rozmów z wicepremierem i ministrem aktywów państwowych Jackiem Sasinem. Przyczyną napiętej sytuacji jest brak reakcji resortu na związkowy apel o spotkanie, które miałoby być poświęcone trzem sprawom: konsekwencjom zwiększania wydobycia węgla przy niewystarczającym poziomie zatrudnienia i braku inwestycji, sztucznie utrzymywanym - znacznie niższym od rynkowych - cenom węgla dla energetyki, co uderza w kondycję finansową PGG oraz oczekiwanym podwyżkom pożeranych przez inflację pracowniczych wynagrodzeń.

Przedstawiciele pięciu organizacji związkowych funkcjonujących w Polskiej Grupie Górniczej SA (PGG), członkowie Pomocniczego Komitetu Sterującego PGG SA, zwrócili się do wicepremiera i ministra aktywów państwowych Jacka Sasina z wnioskiem o "natychmiastowe spotkanie" poświęcone "podstawowym tematom nurtującym załogę największego potentata węgla energetycznego i opałowego w Polsce".

Przewodniczący śląsko-dąbrowskiej "Solidarności" Dominik Kolorz, działając w imieniu Prezydium regionalnych struktur Związku, poinformował o wycofaniu przedstawicieli NSZZ "Solidarność" z Rady Wykonawczej "Programu dla Śląska" i Komitetu Sterującego "Programu dla Śląska". Jesienią ubiegłego roku Walne Zebranie Delegatów Regionu negatywnie oceniło fakt, że "Program" wciąż "pozostaje na papierze". Chodziło przede wszystkim o zapisane w dokumencie kluczowe przemysłowe projekty inwestycyjne, które - mimo upływu czterech lat - wciąż nie są realizowane. Postawiono też rządzącym ultimatum dotyczące rozpoczęcia realizacji "Programu", jednak politycy je zignorowali.

Pracownia Social Changes na zlecenie portalu wPolityce.pl przeprowadziła sondaż, w którym spytała, co Polska powinna zrobić ze swoimi kopalniami węgla w związku z rosnącymi cenami energii? Okazało się, że 59 procent respondentów chce "obrony kopalń przed zamykaniem". Za kontynuacją procesu likwidacji kopalń opowiedziało się 19 proc., a 22 proc. nie miało zdania. Równie ciekawy jest podział odpowiadających ze względu na popierane przez nich ugrupowania polityczne.

22 czerwca odbyło się spotkanie przedstawicieli Prezydium Zakładowej Organizacji Koordynacyjnej (ZOK) NSZZ "Solidarność" Polskiej Grupy Górniczej SA (PGG) z kierownictwem PGG. Rozmowy dotyczyły postulatów, które NSZZ "Solidarność" przedstawił Zarządowi Spółki w pismach z 30 maja i 6 czerwca. Związek zaproponował, by wartość deputatu węglowego dla pracowników PGG od 1 stycznia 2023 r. wzrosła do poziomu średniej ceny ekogroszku obowiązującej w PGG. Omówiono również kwestię wzrostu wartości dodatków zawartych w § 8 Porozumienia z 20 grudnia 2004 r. (np. przodowy, strzałowy itd.).